.:: SATOR ::.

Surin Atariel Teannar

Baudelaire pisał wiersz "Padlina" , tworzył w okresie Młodej Polski. [Tam chyba Młodej Francji]

Asmodeus

Krzysztof Kamil Baczyński "Elegia o chłopcu Polskim" odkąd sie tego musiałam w 2 klasie gimnazjum uczyć na pamięć to kocham ten wiersz wzrusza mnie Embarassed

Marcina

"Elegię..." znam. Bardzo plastyczne, dużo kolorów Smile

Asmodeus

i na dodatek taki smutny...zwłaszcza to zakończenie... "czy to kula czy to serce pękło"...

Niebieska_Lain

"Elegia" jest doskonała.Wogóle uwielbiam Baczyńskiego.
Poza tym-Poświatowska,Gałczyński("dlaczego ogórek nie śpiewa" xD),Leśmian,od niedawna pieśni Safony ^^

Asmodeus

a ja dzisiaj byłam u kumpeli która ma małą siostre i czytałam jej Brzechwe a raczej wiersz o zakochanym w biedronce żuczku, a głupia biedrona wyszła za muchomora Razz

... hehehe a poważne to naprawde kocham wiersze Baczyńskiego...a "Elegia" jest genialna

Kaczuszk@

Niebieska_Lain

Hehe...Podobno "Ogóek" był napisany o zagryzce do wódki... Wink

Surin Atariel Teannar

Tak. "W malinowym.." przeczytałam całosć, Poświatowską polecam...
No i oczywuiście Tetmajera i Stachurę. A, Jana Rybowicza także, ale jego teksty sa mało rozpowszechnione na necie. Wink

Kaczuszk@

Jestem zakochana w "Wiecznym Finale" Poświatowiskiej od czasu, gdy usłyszałam piosenkę Delighta z tekstem tego wiersza. Smile

Wieczny Finał

obiecywałam niebo
ale to nie prawda
bo ja cię w piekło powiodę
w czerwień - ból

nie będziemy obchodzić rajskich ogrodów
ani zaglądać przez szpary
jak kwitnie georginia i hiacynt
my-położymy się na ziemi
przed bramą czarciego pałacu

zaszeleścimy anielsko
skrzydłami o pociemniałych zgłoskach
zaśpiewamy piosenkę
o prostej ludzkiej miłości

w promyku latarni
świecącej stamtąd
pocałujemy się w usta
szepniemy sobie - dobranoc
zaśniemy

rano - stróż nas przegoni
z odrapanej parkowej ławki
i śmiejąc się okropnie
wskaże - ogryzek jabłka
leżący pod pniem jabłoni

(To powyższe to tekst piosenki z oficjalnej strony zespołu, więc może trochę różnić się od oryginalnego tekstu wiersza. Wink

)

Lara Dorren

Widzę, że w moich poetyckich gustach nie różnię się za bardzo od innych uczestników forum i w sumie mnie to cieszy Smile

Uwielbiam Stachurę, Wojaczka, a także Poświatowską i Różewicza, Gałczyńskiego, Tetmajera...
Polska poezja jest wspaniała, zwłaszcza neoromantyczna.
A m.in. te utwory wykorzystałam w mojej pracy maturalnej:

ŻEBY TYLKO NIE ANIOŁ - Zbigniew Herbert
"Jeśli po śmierci zechcą nas przemienić w zeschły płomyczek, który chodzi po ścieżkach wiatrów-należy zbuntować się.Na nic wiekuisty wypoczynek na łonie powietrza, w cieniu żółtej glorii, wśród mamrotania dwuwymiarowych chórów.
Trzeba wstąpić w kamień, w drzewo, w wodę, w szpary furty.Lepiej być skrzypieniem podłogi niż przeraźliwie przeźroczystą doskonałością."

Przesłuchanie Anioła

Kiedy staje przed nimi
w cieniu podejrzenia
jest jeszcze cały
z materii światła

eony jego włosów
spięte są w pukiel
niewinności

po pierwszym pytaniu
policzki nabiegają krwią

krew rozprowadzają
narzędzia i interrogacja

żelazem trzciną
wolnym ogniem
określa się granice
jego ciała

uderzenie w plecy
utrwala kręgosłup
między kałużą a obłokiem

po kilku nocach
dzieło jest skończone
skórzane gardło anioła
pełne jest lepkiej ugody

jakże piękna jest chwila
gdy pada na kolana
wcielony w winę
nasycony treścią

język waha się
między wybitymi zębami
a wyznaniem

wieszają go głową w dół

z włosów anioła
ściekają krople wosku
tworząc na podłodze
prostą przepowiednię

Kaczuszk@

Laro, czyj jest ten drugi wiersz?
Ja się zakochałam w barokowym utworze Henry'ego Kinga "Rozmyślania o północy". Lubię temat przemijania. I pesymizm.

Lara Dorren

Marcina

Napotkałam dzisiaj takie cudo Smile

Jacek Kaczmarski „Strącenie Aniołów”

Chóry śpiewały, chóry śpiewały, chóry śpiewały, milczał głos
Który powinien wszystko wyjaśnić
Szły tłumy białe, szły tłumy białe
Nad umowną krawędź przepaści
Nad umowną krawędź przepaści
Nad umowną krawędź przepaści

Tam stali oni, tam stali oni, tam stali oni i stał on
Skrzydła im ścierpły w długiej niewoli
A wokół skroni a wokół skroni
Nie mają już aureoli
Nie mają już aureoli
Nie mają już aureoli

Udowodniono, udowodniono, udowodniono wszystkim bunt
I wszyscy dzisiaj będą straceni
W twarzach znajomych, w twarzach znajomych
Nie blask niebiański się mieni
Nie blask niebiański się mieni
Nie blask niebiański się mieni

Niektórzy dumnie, niektórzy dumnie, niektórzy dumnie prężą kark
Gdy w dół ich miecz ognisty spycha
Tłumaczą w tłumie, tłumaczą w tłumie
Nie duma to lecz pycha
Nie duma to lecz pycha
Nie duma to lecz pycha

Niektórzy płaczą, niektórzy płaczą, niektórzy płaczą, krzyczą w głos
Ich wrzask zagłusza chór anielski
Niektórzy skaczą, niektórzy skaczą
Chcą być przeklęci pierwsi
Chcą być przeklęci pierwsi
Chcą być przeklęci pierwsi

Ostatni spadnie, ostatni spadnie, ostatni spadnie pierwszy z nich
Czerniejąc w locie po koronę
Po nim zostanie, po nim zostanie
Biel tłumu, głos stłumiony
Biel tłumu, głos stłumiony
Biel tłumu, głos stłumiony

Więc egzekucja, więc egzekucja, więc egzekucja dokonana
Anioł szatanem nazwie brata
Na chwałę Pana, na chwałę Pana
I wieczną rozpacz świata
I wieczną rozpacz świata
I wieczną rozpacz świata

Kaczuszk@

Marcino - świetne! I pasuje nawet do "Siewcy Wiatru"... Very Happy

Chciałabym to usłyszeć w formie piosenki... Razz

Marcina

W ogóle pożyczono mi płytę Kaczmarskiego "Raj" i tam jest więcej takich anielskich tekstów. Jest również wykonanie tego wiersza Herberta podanego wyżej przez Larę ("Przesłuchanie Anioła")
Jak się spotkamy to Ci puszczę na mp3, bo nie umiałam tego znaleźć na YouTube Sad

EDIT:
Jeszcze takie coś dla miłośników Głębi Smile

Jacek Kaczmarski "Władca ciemności"

Nie ból a bunt nas łączy Armio Aniołowa
Odarta z piór powietrza pędem
Nie lęk a gniew prócz skrzydeł rogi nam hodował
Zadarty pogardliwie chwost
Nie żal a żar wypali w ziemi kazamaty
Skąd waszą wolą rządzić będę
Nie blask a ćma ogarnie przestwór tego świata
W ciemnościach lepiej słychać głos

Otwórzcie rzekom drogę
Niechaj pluną w twarz kamieniom
Wypuśćcie wichry w wodę
Niech się oceany pienią
Szykujcie wielki ogień
Niech gotuje się pod ziemią
Aż przyjdzie czas, aż przyjdzie czas!

Kołyszmy wielkie drzewa, przetaczajmy góry
Odziani w błyskawicy blask
Ogłuszmy hukiem w chmurach oniemiałe chóry
Nie śpiew a wrzask! Nie śpiew a wrzask!
Szykujmy dla człowieka jego świat prawdziwy
Zwierzęcą ból, zwierzęcy strach
Przepaście, szczyty, piachy, bagna i pokrzywy
Niech raj ogląda tylko w snach!

A stanie się istotą w czynach niepojętą
I będzie Alfą i Omegą
Złamaną, władczą, mądrą, twardą, dziką, świętą
U nieba bram, u piekła bram
On diabłu będzie służył, klęknie przed aniołem
I obu zdusi jedną ręką
A potem zniszczy to co stworzył trudem i mozołem
Zostanie sam!
Zostanie sam!

Kaczuszk@

Marcin Świetlicki - Baczność

Skończyło się dzieciństwo. Baczność! - mówi Pani.
Skończyło się! - od teraz będziemy chadzali
czwórkami. Lub parami. Już się nie schowamy.
Już będziemy zmuszeni głosować. I tańczyć
wszystkie przedziwne narodowe tańce.
Będziemy jednym ogromnym różańcem.

Skończyło się dzieciństwo. Baczność! - mówi Pani.
Wszyscy wejdziemy przez Europę do
supermarketu-katedry, tam Prezydent czeka
oraz czeka tam na nas przemiła Autorka
naszego podręcznika. Wszyscy zaśpiewamy
piosenkę napisaną przez to cudne Państwo.

Skończyło się dzieciństwo. Baczność! - mówi Pani.
Napiszemy felieton do kolorowego
pisemka. To doprawdy jest
zajęcie dla prawdziwych mężczyzn. I poprowadzimy
telewizyjny program kulturalny.
Mieliśmy tonąć, jednak utrzymamy

się na powierzchni. I skończyło się
dzieciństwo. Baczność! Już skończyło się.
Więc wywalczmy sobie dostęp
do ciepłych zagranicznych mórz i internetu.
Stworzymy jedną supersprawną zgodną
sieć komórkową. Baczność! Lepsze papierosy,

lepszy alkohol. Wciąż lepsze i lepsze
podpaski i pampersy, samochody, proszki.
Na zajęciach rytmiki zapoznamy się
z muzyką techno. Kiedy patrzę w twoje
oczy - to się jak akwizytor czuję, mały,
przegrany, próbujący kupę śmiecia sprzedać

nikomu. Jeśli jesteś - przyślij mejla. To jest
najgorsza rola - akwizytor, który
wciska śmieci nikomu. Jeżeli istniejesz -
to przyślij esemesa. Mogę być ci wierny.
Nic mi nie pozostało. Bo skończyło się.
Kulę i bolę się.

Zakochałam się w tym utworze ostatnio. Zwłaszcza w ostatniej zwrotce.

slavian_ignis

Poezja to dla mnie głównie Leśmian i Stachura, trochę też E.A.Poe, dzięki jego sławnemu " Krukowi".Wielkie wrażenie robia na mnie też wiersze z czasów okupacji, takie jak np. " Chór ocalonych " Nelly Sachs, czy wiersze Baczyńskiego( najbardziej lubię wiersz pt. " Piosenka śniezna żołnierza"). Ostatnio zakochałam się natomiast w poezji Bursy rodem z poematu "Luiza".Szczególnie chodzi mi o ten utwór :

W czerwcu najpiękniej ogród zakwita Luizy
Którego nieistnienie zabija jak topór
Zawieszony na tęczy pod gwarancją wizji
Rozżarza się w olśnieniu purpurowych kopuł
W czerwcu najpiękniej ogród zakwita Luizy

Luiza której lekkość gracja i swoboda
Metal z różą a krzemień z obłokiem kojarzy
Biega bezbronna w ciemnych lewadach ogrodu
Serca wyryte w korze mając na swej straży
Luiza której lekkość gracja i swoboda

Kawalkada dąbrowy czujność sarnich blasków
Gamę śmiechu Luizy powtarza gdy ona
Rozrzucająca włosów rozgwiazdę na piasku
Poddaje nagie gardło śmiechem zwyciężona
Kawalkada dąbrowy czujność sarnich blasków

Łaskę Luizy może zdobyć tylko męstwo
Pewność rzutu i nerwów szaleńcze napięcie
Zwycięzco umazany gęstą krwią zwierzęcą
Przynieś jej lwią paszczękę i serce łabędzie
Łaskę Luizy zdobyć może tylko męstwo

Prostotę tajemnicy ogrodu Luizy
Labiryntów i altan puszcz i klombów kwietnych
Ptaszarni i rykowisk gonów gazel chyżych
Pojąć potrafi tylko prawy i szlachetny
Prostotę tajemnicy ogrodu Luizy

Którego nieistnienie zabija jak topór
Realnością śmiertelnych poczekalni ziemi
Przeklęty rojeniami dzieci i idiotów
Wydrwiony mgieł nonsensem ginie w w neurastenii
Którego nieistnienie zabija jak topór

Kesseg

Ja nie przepadam za poezją samą w sobie. Za to uwielbiam śpiewaną. Szczególnie w wykonaniu Kaczmarskiego, Gintrowskiego, Kowalskiego i Turnaua.
Płyta "Raj" bardzo mi się podoba :]

Marcina

A propos poezji anielskiej napotkałam dziś:

Zbigniew Herbert
Siódmy Anioł

Siódmy anioł
jest zupełnie inny
nazywa się nawet inaczej
Szemkel

to nie co Gabriel
złocisty
podpora tronu
i baldachim

ani to co Rafael
stroiciel chórów

ani także
Azrael
kierowca planet
geometra nieskończoności
doskonały znawca fizyki teoretycznej

Szemkel
jest czarny i nerwowy
i był wielokrotnie karany
za przemyt grzeszników

między otchłanią
a niebem
jego tupot nieustanny

nic nie ceni swojej godności
i utrzymują go w zastępie tylko ze względu na liczbę siedem

ale nie jest taki jak inni

nie to co hetman zastępów
Michał
cały w łuskach i pióropuszach

ani to co Azrafael
dekorator świata
opiekun bujnej wegetacji
ze skrzydłami jak dwa dęby szumiące

ani nawet to co
Dedrael
apologeta i kabalista

Szemkel Szemkel
- sarkają aniołowie
dlaczego nie jesteś doskonały

malarze bizantyjscy
kiedy malują siedmiu
odtwarzają Szemkela
podobnego do tamtych

sądzą bowiem
że popadliby w herezję
gdyby wymalowali go
takim jak jest
czarny nerwowy
w starej wyleniałej aureoli