.:: SATOR ::.

O-Ren

Ja szykuję się psychiczne na ''Sherlock Holmes''. Od dawna czekam na tą ekranizację i mam co do niej kilka obaw, ale zachowam je już dla siebie Wink

Prócz tego to byłam wczoraj w ramach ''randki'' albo inaczej integracji z pewnym młodzieńcem, którego niedawno poznałam na jakże przecudnym filmie ''Wrota do piekieł''. Szczerze oczekiwałam czegoś lepszego bo nudziłam się wybornie, patrząc jak główna bohaterka z każdą minutą zaczyna popadać w błogi stan szaleństwa. Kaszana z parówką.

Gamerin

co do wrót do piekieł to ja i Asmo tez byliśmy ale o doznaniach nie ma co opowiadać ^^"

Lukseja

No i Parnassus.
No kurde no. No nie był dla mnie dobrym filmem. Złym-tragicznym też nie, ale nie był dobry.
Oblizywałam się na widok porozbieranej Cole, krzyknęłam na widok Deppa, śmiałam się z niektórych wybiegów scenariusza... ale ten film dla mnie był filmem o smutku. O bólu. O życiu, w którym nic dobrego nie ma.
Zabrakło mi tam rozmachu, wyszłam przybita i milcząca.
Ale podejrzewam, że to nie film taki jest, tylko mój umysł wypuścił jakieś zagubione uczucia.
Piszcie, jak wam się widział Parnassus.
Pewnie okaże się, że było ok, tylko ja świruję Very Happy

Strzyga

Nie, rzeczywiście zostawia takie dość specyficzne wrażenie: "... nosz cholera, szłam na epicką baśń, a wyszłam z pralką w żołądku i uczuciem, że szczęście nie istnieje".
Rozbijały mnie sceny po których wyraźnie było widać, że twórca to jeden z pythonów - kawałka z policją nie byłam w stanie obejrzeć do końca, bo dostałam dzikiego ataku śmiechu.
Moim zdaniem, całość rzeczywiście przedstawiona pięknie i epicko, fabularnie przewidywalna, pod względem odbioru i wrażeń - emocjonalna rzeźnia.

Co nie zmienia faktu, że czasem lubię się przybić i jak dla mnie film był dobry.

Marcina

My z Kaczuszką wybieramy się po sesji (po mojej, bo ona jej prawie nie ma, farciara...). Ale te wasze opinie jakoś mnie przerażają - ja też chcę epicką baśń, a wy mi tu wyjeżdżacie z rzeźnią emocjonalną...
Jeszcze wywoła u Kaczuszki takie efekty jak "Labirynt Fauna" i co? Wink

Lukseja

A jaki był efekt? Bo u mnie po Labiryncie było jak po przeczytaniu książki Stephena Kinga: oczyszczenie dzięki nadmiarowi bólu, lepszy humor i świadomość, co chcę w życiu robić.

Strzyga

Też jestem ciekawa efektu, chociaż Labiryntu nie widziałam i nie mam punktu odniesienia.

A co do Parnassusa, to bez obaw, jest należycie epicko i baśniowo, pięknie i zabawnie również jest. Kwestia osobistej interpretacji. Mnie się na koniec trochę smutno zrobiło, i tyle. Nie powiem, dlaczego dokładnie, bo to w sumie spoiler by był. Albo takie opracowanie, jak do lektury. Aż nie wiem co gorsze.

Kaczuszk@

Lukseja

Rozumiem, Kaczuszko:) ja lubię filmy, po których chcę, żeby zostało. Tak miałam z "American Beauty", "Virgin Suicides", "Labirynt Fauna", "Hellboy 2" (niewaaażne) "Dictrict 9", "Stardust", "Inglorious Bastards".
A czegoś takiego nie zostawiły we mnie na przykład równie poruszające "The strange case of Benjamin Button", ani właśnie "Parnassus".
Ja lubię albo bajki, jak Gwiezdny pył, albo kompletne tragedie jak Labirynt i Dystrykt.

Marcina

Byłam na Sherlocku Holmesie i pozwolę sobie przekleić mą recenzję skądinąd Wink

Co do filmu, to polecam, jeśli tylko jesteś w stanie przeboleć porządne ponaginanie oryginalnej koncepcji. Holmesowi niewiele pozostało z angielskiej flegmy - jak to określiła moja przyjaciółka, zwyczajnie go zamerykanizowano, dodatkowo bardzo silnie stylizując na doktora House'a, co ciutkę razi. Również niektóre odzywki Watsona sprawiały, że stawał mi przed oczami Wilson, zastanawiający się głośno w obecności House'a "dlaczego on się właściwie nadal z nim przyjaźni...?".
Poza tym to ot, taka niespecjalnie wysilająca mózg rozrywka, akurat na posesyjny spadek mocy intelektualnych Warto iść też dla trzech innych przyczyn:
1) Doktor Watson... był uroczy Ale to bardziej zachęta dla kobiet
2) Blackwood - Mark Strong jako przeciwnik Holmesa dla mnie jest usobieniem geniuszu. Bardzo ciekawa postać.
3) last but not least - Moja Wielka Miłość - Hans Zimmer i jego ścieżka dźwiękowa. Jestem w stanie polecić każdy film, do którego ten pan pisał muzykę.
Ogólnie więc - nie żałuję, że poszłam, w kilku miejscach porządnie się uśmiałam, a całość była miła oku i uchu (szczególnie uchu Wink

)

Kaczuszk@

Strzyga

Paulela

Ogólnie co do Holmes'a to... czytałąm Wasze opinie i z każdej coś mogę zaczerpnąć.
Muzyka to najmocniejsza strona filmu, moim zdaniem. Holmes za bardzo przypominał House'a... ZA bardzo. Watson... grany przez jednego z moich ulubionych aktorów był rzeczywiście zachętą dla Pań.
Troszkę nie podobały mi sie te 'wyliczenia ciosów'... i nie wiem. Film ciekawy, ale nie dałabym mu 8/10 jak na filmweb...

Jeszcze do Avatara. Z księdzem doszłam do wniosku (fajną religię mamy, nie ma co Very Happy

), że przesłaniem tego filmu jest 'szanuj zieleń'... Avatar to takie ciekawe spojrzenie na kinematografię, ale może jestem zbyt wymagająca, bo mnie raczej nie zachwycił jak moich znajomych.

Strzygo, też wolę 'orginał' Very Happy

. Stanowczo wolałabym tylko lekkien naciągnięcie postaci do House'a, a nie to, co nam zafundowano.

Strzyga

Ale po co, ja pytam PO CO ta house'owatość w ogóle?! Przecież wywleczenie tego, że Holmes ćpał, byłoby zgodne z kanonem, a równie kontrowersyjne albo wręcz bardziej... Hm, no może też właśnie o to chodziło - alkohol jest wszystkim w miarę bliski i specjalnego zgorszenia nie budzi, ale już to, że główny bohater oprócz bycia geniuszem jest ćpunem... Albo wszyscy by uznali, że to przesadzone (bo, tak między nami, wszyscy wiedzą, kto to Holmes, ale dość mało jest osób, które by pamiętały opowiadania o nim szczegółowo), albo nawet wzięli to za przesadne naciągnięcie w stronę House'a Neutral

W ogóle, wiedziałam, że to skojarzenie będzie oczywiste, ale nie sądziłam, że ludzie będą aż tak - wybaczcie kolokwializm - jarać się się tym podobieństwem. W momencie, gdy na jakimś forum przeczytałam, że zdaniem kogośtam relacja Holmes-Watson-narzeczona Watsona przypomina relację House-Wilson-Amber... albo wręcz opinię, że sama narzeczona Watsona (chyba wyparłam z pamięci jej imię, nie mogę sobie przypomnieć) przypomina Amber. O tempora, o mores! Tak jakby już wszyscy (łącznie z twórcami filmu) zapomnieli o tym, że to House był tworzony na podstawie Sherlocka, a nie na odwrót.

Akurat "wyliczenia ciosów" jak dla mnie nie były złe. Zły był Holmes na kacu, strzelający do ściany. Ideał sięgnął bruku.

(Jak napisałaś to "'orginał' Very Happy

", przestraszyłam się, że sama taki błąd walnęłam. Ale przejrzałam swój post i nie zauważyłam...)

Issay

Nie powiedziałabym, że Holmes z najnowszej ekranizacji trąci czymkolwiek serialowym. Wręcz przeciwnie - House w ostatnich sezonach jest żałosny, Sherlock natomiast trzyma poziom. Narzeczona Watsona nie jest wredną zdzirą, więc tym bardziej nie przypomina mi Amber!
"Sherlock Holmes" dostał nominacje do Oscara za najlepszą scenografię i dekoracje oraz muzykę (trzymajmy więc kciuki za Zimmera). Choć ja i tak liczę na to, że "Bękarty wojny" dostaną statuetki za najlepszy film, aktora drugoplanowego (Waltz!), Quentin za reżyserię, Richardson za zdjęcia i montaż.
Yyych. A jak "Avatar" dostanie za reżyserię bądź scenografię, to chyba rzucę w diabły kinematografię rozrywkową i przerzucę się na kino offowe...

Strzyga

"Avatar" pewnie dostanie statuetki za wszystko, co tylko możliwe, bo wszyscy się zachłystują zachwytem, jak opowiadają o tych efektach, o tym pomyśle i jakie to wszystko było piękne... Rolling Eyes

Czasem tylko ktoś powie, że fabuły to to nie ma "ale warto iść dla efektów".
I właśnie dlatego nie poszłam i nie pójdę na ten film.

A "Sherlock Holmes" był pod względem scenografii cuuudny... Muzycznym też. Stanowczo mam nadzieję, że zgarnie obie nagrody, bo się należą.

Issay

"Avatar" nie powinien dostać tylu statuetek, ile ma nominacji (a jest to dziewięć lub dziesięć, ku mojej satysfakcji, żaden aktor nie został nominowany). Pamiętacie "Władcę Pierścieni: Powrót króla", który zgarnął wszystko, co można było? Jackson i ekipa, która nad trylogią pracowała ponad trzy lata, zasłużyli. To, co zrobili, było przełomowe nie tylko technicznie (to pierwszy tak epicko zrealizowany film), ale i fabularnie (nie spaprali, zachowali wielowątkowość, wyczarowali piękny świat na bazie książek).
Co zmienia "Avatar"?
Jasne, jest przełomowy technicznie: ludzie od efektów specjalnych zasłużyli w pełni na Oscara, tu zgadzam się w pełnej rozciągłości. Ale...reżyseria? Przepraszam, czy coś, co powstało głównie dzięki technologii komputerowej, ma coś takiego jak reżyseria, dekoracje? Scenariusz? Sorry, ale mocno zerżnięty z pewnej disneyowskiej bajki. I w dodatku nie umywający się do majstersztyku z trzeciej części "Władcy Pierścieni"...

Paulela

Avatar... cieszę się, że nie tylko ja nie rozumiem zachwytu nad tym filmem.
Władca Pierścieni rzeczywiście pięknie zrobiony, choć tylko pierwsza część zrobiła na mnie duże wrażenie Smile

. W każdym razie Avatar to nie ta liga...

Strzyga

Mam ochotę komuś krzywdę zrobić, jak słyszę o przełomowości i epickości "Avatara". A jeśli mi ktoś powie, że film o niebieskich stworach z rozpłaszczonymi gębami będzie jednym ze znaków naszych czasów, to nie przeżyje.

Pocieszam się, że podobno mają kręcić sequel "Sherlocka Holmesa" - cóż, przynajmniej będzie czym się odstresować.

Issay

Nie podobno, a z pewnością: zarówno Guy Ritchie, jak i Robert Downey Jr zrezygnowali z innych swoich planów na ten rok, żeby jak najszybciej wyrobić się z sequelem.
Mam nadzieję, że nie dosięgnie ich holiłudzka klątwa nieudanej kontynuacji.