.:: SATOR ::.

Kaczuszk@

Zdania na temat "Siewcy Wiatru" i Mai Kossakowskiej są podzielone. Niektórzy uważają ją za grafomankę, a od powieści radzą się trzymać z daleka, inni wychwalają ją pod niebiosa. ( Wink

) Nas coś w tej powieści ujęło. Smile

No, właśnie, co to takiego?
Gdy pierwszy raz wzięłam "Siewcę..." do rąk, byłam nastawiona nieco sceptycznie, jednak w miarę czytania książka zaczynała mi się coraz bardziej podobać... To na pewno zasługa wyrazistych, barwnych Wink

, postaci (a przede wszystkim Daimona! Very Happy

). Anioły i demony tam przedstawione bardzo odbiegają od wszelakich schematów, są nawet bardziej ludzkie, niż sami ludzie. Poza tym, fabuła jest ciekawa, powieść czyta się szybko i przyjemnie...
Ale co zadecydowało?
Może jakaś tajemnicza magia płynąca ze stron, może ta iskra nadziei, wlana na zakończenie w serce czytalnika?

Marcina

Własciwie nigdy się nas tym nie zastanawiałam... chyba ludzkość aniołów, ciepło uczuć, podobieństwo światów... od tej powieści bije jakiś nieuchwytny urok - może być nim nawet prostota.
A jak jakiś anioł wyjeżdża z przekleństwem, to naprawdę człowiekowi się wydaje, że znajduje się naszej rzeczywistosci :]

Błotko

Jak z kumplem wyczailiśmy tą ksiazkę w bibliotece to nieźle sie napaliłem, a musiałem jeszcze czekać na swoją kolej i tak chyba ze 2 czy 3 tygodnie. No i później sie za nią wziałęm i w sumei nie wiem czy to oczarowałą mnie sama książka czy też jakaś taka ogólna aura - jak ja czytam w lipcu rok temu to tak strasznie lało cały czas no i kurcze jak to opisać... hm czasami jest tak że życiu cokolwiek błahego może nadać kolorytu zwykle jest to po prostu jakis taki klimat sam w sobie - człowiek zakochuje sie w muzyce, czuje zapach powietrza, piękne widoki jakie na codzień oglada przez jakiś czads odbiera ze stukrotnie wiekszym zachwytem - taki dziwny stantrwa może dzień może dwa czasami więcej i nagle mija - ale później sie go pamięta, mimo że niby nic sie wtedy takeigo nie wydarzyło - no i ja czytajac SW trafięm chyab na taki okresik Smile

Kaczuszk@

ASP!S

Hmm, trudno odpowiedzieć na to pytanie. Chyba najbardziej ujęła mnie złożoność charakterów i trudne sytuacje w jakich stawia ich autorka. Nie jestem wielkim fanem fantasy, a tym bardziej angel-fantasy, więc samo środowisko zmagań nie zrobiło na mnie większego wrażenia. Najbardziej zainteresowały mnie emocje przedstawione w "Siewcy Wiatru".

Vati

Ja zaczolem czytac ...... Piersze zwrotki poczonetk podobal mi sie i czytalem przez dlugi nie przerwanie. No i nastal rozdzial I nie zabardzo misie spodobal myslalem ze bendzie liekawiej bi ladnie sie zapowiadalo no ale........ odlozylem ksiaszke na pulke na prawie 2/miechy, myslalem ze dlugozej doniej nie wruce no ale ta ksiaszk od poczontku mie interesowala miala wsobie cos. Nie dawno wrucilem doniej Dlaczego ? sam sie zastanawiam mialem pragnieie przeczytani8a czegos i tak jak starozytni grecy w teatrze doznawali ,,Katazis" tak i ja pragnolem tego doznania .... gdy tylko zaczolem czytac znow zaczelo mi sie wydawac ze ksiaszk jest taka ni jak lecz w momencie kradziezy ksiaszki...... wielkiej ksiegi tajmic zainteresowal mnie ciong dalszy i zaczolem czytac czytalem non stop bez przerwy praktyczniel, nikt nie mogl mnie odciongnac od ksiaszki, z czasem wciongnela mnie jak narkoty, po jej przeczytaniu nadsal czuje jakis niedosyt......
Mozna powiedziec, ze doznalem tego czego chcialem ...................

Marcina

Ja też czulam niedosyt po przeczytaniu "Siewcy". Naszczęście są jeszcze "Obrońcy Królestwa" Smile

Błotko

katharsis ?... - o włąśnie brakowało mi tego słowa jak pisałęm co mnie ujęło Smile

Kaczuszk@

Surin Atariel Teannar · Wysłany: Śro 20:10, 15 Mar 2006 Temat postu:

Ujęcie Aniołów, bo my ludzie jesteśmy przyzwyczajeni do ich nieskazitelnego wizerunku, majestatu i chwały. Kossakowska ukazała Anioły tak, jakby ukazała ludzi, co mnie osobiście bardzo przekonało i skłonna jestem uważac, że tak jest w istocie. Anioły zawsze był i będa tajemnicze, nieokiełznane przez ludzkie umysły, a Kossakowska w całkiem miły sposób je nam przybliżyła, co sprawiło, że stały się nam bliższe. Smile

Daimon Frey · Wysłany: Śro 13:14, 22 Mar 2006 Temat postu:

Daimon Frey, burzyciel śwaitów indywidualista, wyrzutek, buntownik, tańczący na zglisdzczach, Abbadon, Wybraniec Boży
Tworzy tą książkę i sam w sobie nią jest:)

Pistis Sophia

Witam ^^

Co mnie ujęło w Siewcy? Chyba to że Archanioły zachowują sie identycznie jak ludzie tzn. przepełniają ich różne emocje, wiedzą co to gniew, zemsta czy miłość. No i najbardziej teksty jakie są rzucane xD

Brethil

W Soewcy ujęła mnie normalnośc, zwykłość, ludzkość aniołów. Po tej lekturze uwierzyłam, ze anioły rzeczywiście istnieją. Bo w ubranych w koszlue nocne blondynów z lekko nadwagą nie chciało mi się wierzyć Razz

A Aniolowie (i demony i cala reszta radosnego tałatajstwa) z Siewcy to po prostu coś cudownego.

Asmodeus

no faktycznie to troche dziwne że anioły przedstawia się jako małe dzieci z bląd loczkami ubranymi w sukienkę bardzo często z harfą w dloni a z drugiej strony diabel to bestia potwór
jeśli byloby tak w rzeczywistości to walka o naszą duszę bylaby raczej niesprawiedliwa...

Brethil

I dlatego wersja pani Kossakowskiej podoba mi sie o wiele bardziej.

Verso Black Rose

Już jakiś czas chciałam to napisać...

W Siewcy ujęło mnie to, że Lucyfer pan Otchłani był blondynem, a archanioł Gabriel miał czarne włosy. XD
Po tych wszystkich schematycznych obrazkach aniołków i diabełków to było coś co mnie zachwyciło. Wink

(Oczywiście uwielbiam również te wszystkie piękne rzeczy o których pisaliście wcześniej. ^^)

Kaczuszk@

Verso Black Rose

Gabryś miał włosy barwy antracytu, a to odmiana węgla. Wink

Nie wiem dlaczego wszyscy zawsze się mylą. ^^'

Asmodeus

chyba ktoś juz kiedyś szukał jak wygląda ten kolor....

Brethil

Nie, szukaliście kobaltu, zeby wiedziec jakie wlosy miala Hiya

A antracyt wygląda tak: [link widoczny dla zalogowanych]ęgiel_antracyt.jpg