.:: SATOR ::.

Kaczuszk@

Po długim namyśle postanowiłam dołączyć do Skrzydlatych. Smile

Proponuję, byśmy wzięli przykład z Głębian i zaczęli pisać własne opowiadanie o naszym życiu w Królestwie. Smile

Hm... "Kaczuszk@" niespecjalnie nadaje się na imię dla anioła, więc przyjmuję w opowiadaniu miano "Zoe Miriam", dobrze? Mr. Green

Zacznę pisać opowieść, gdy tylko obudzi się moja Wena. Chyba, że zacznie ktoś inny? Byłabym niezmiernie wdzięczna.

Lara Dorren

Dziękuję za przyjęcie mnie do grupy Skrzydlatych Smile

Ale tutaj ruch w tym dziale... Razz

To co z tym opowiadaniem? Jakos nikt nie podjal...

Abaddon

Nie mam pojęcia jak to może wyglądać, ale jak juz zobacze to będę pisał (ten ścisły umysł, oparty na schematach, nic od podstaw nie potrafi wymyślić :/ )

Lara Dorren

Ja mam pare pytań Smile

:
1. W jakim czasie ma rozgrywać się opowiadanie?
2. Mają w nich występować bohaterowie z Siewcy, czy wprowadzamy nowych? Czy jedni i drudzy?
3. Po ile piszemy? Jest jakiś limit itd.

To jak, ktoś ma jakiś pomysł?

Abaddon

Myślę, że nasze czasy byłyby najlepsze...
A ja wiem? Możemy być nawet my Razz

Nawet możemy się wcelać w innych Very Happy

Ja myślę, że najlepiej się czyta krótkie posty, a więcej, nie wiem jak Wam... proponuję bez limitu, ale żebyśmy się przesadnie nie rozpisywali Very Happy

Lara Dorren

Z umiejscowieniem w czasie chodziło mi o to, że akcja ma się toczyć w Królestwie, więc trzeba ją umiejscowić jakoś chronologicznie w wydarzeniach znanych z Siewcy, przed buntem Lucyfera albo po buncie, przed zakończeniem książki albo po itp.

Proponuję by zaczęła Kaczuszk@ bo to ona rzuciła ten pomysł Smile

Kaczuszk@

Lara Dorren

Po buncie Lucyfera, ok, ale rownież po wydarzeniach znanych z Siewcy (a więc mamy zniknięcie Pana, bitwę z Antykreatorem, romans Daimona i Hiji i jej utknięcie między wymiarami etc.)?

Marcelina

A wy zamiast pisać opowiadanie, to piszecie cały czas o czym ma być a o czym nie... Smile

Kaczuszk@

Abaddon

Mam pomysł - ściągnijmy trochę (chodzi mi o formę pisania) z tego jak pisze Caspis (nie ważne czy tu, czy na jej stronie o RPG Potter), ale moim zdaniem tak to może a nawet powinno wyglądać;] Może mi lepiej pójdzie (mam nadzieję że wszystkim) pisania, bo dla mnie RPG jest bliższe pisaniu opowiadania.

Kaczuszk@

(Dobra, zaczynam, nieważne, jak wyjdzie. Ale tylko kilka pierwszych zdań. Smile

)

Poranek, w który wszystko się zaczęło, był bardzo ponury. Nad nędznymi uliczkami Drugiego Nieba unosiła się gęsta mgła, jednak aniołowi ubranemu na modłę stróża, idącemu spiesznie w bliżej nieokreślinym kierunku, wcale to nie przeszkadzało, gdyż znał okolicę na pamięć.

(Kontynuować proszę. Razz

)

Abaddon

Zmierzał w stronę swojego azylu. Nogi wiodły go same, a myśli błądziły zupełnie poza Drugim Niebem. W ogóle po za Niebem. Mijając jednopiętrowe nie różniące się niczym zabudowania, wspominał wczorajszy wieczór. Pilnował swojego podopiecznego, gdy ten nagle wpadł pod samochód. Zastanawiał się, jaką poniesie za to karę. Nie dopilnował go, ponieważ akurat rozmawiał z innym stróżem. Traf chciał, że był to stróż człowieka, którego uratował zmarły. Najprawdopodobniej zostanie przeniesiony do Chórów.

Marcina · Wysłany: Sob 23:02, 24 Mar 2007 Temat postu:

(trochę przydługie, ale może byśmy się ruszyli Very Happy

? )

Podniósł wzrok i spojrzal w niebo; słońca nie było widać. Wreszcie cięzkie krople oderwały się od stalowoszarych chmur i zaczęły brzęczeć na bruku.
"Deszcz nad Drugim Niebem" pomyślał cierpko anioł. "Załatwcie słońce!" dodał jeszcze, wykrzywiając usta w dziwnym grymasie. "Regenci, wielcy panowie, wspaniały Uriel i inni jemu podobni. No, ale w końcu są anioły i anioły" kpił dalej, ale czuł, że nie poprawia mu to humoru. Zrezygnowany wkroczył w swoją bramę. Swoją? Identyczne domy, identyczne stroje. Szarość, słota i chmury...
Wyciągnął ciężki mosiężny klucz - tak identyczny, że zapewne mógłby otworzyć nim mieszkanie dowolnego Stróża - i otworzył drzwi.
Miał ochotę cofnąć czas i nidgy nie wchodzić do mieszkania. Miał ochotę krzyknąć "To niemożliwe".

Kaczuszk@

(Nie wiem, do czego zmierzała Marcina, ale ja wymyślę byle co, żeby tylko opowiadanie wreszcie się ruszyło. Wink

)

Jego mieszkanko wyglądało jak po przejściu huraganu - szafki były pootwierane, rzeczy leżały porozrzucane na podłodze, wszędzie walały się odłamki glinianych kubków. Wyglądało to, jakby ktoś pośpiesznie przeszukiwał mieszkanie, a potem szybko się ulotnił. Ale jak się tu dostał i jak wyszedł? Przecież drzwi były zamknięte na klucz...

Marcina

Szybko zganił się w myślach. W końcu klucz nie byłby utrudnieniem dla innego Stróża - sam przed chwilą doszedł do wniosku, że własnym mógłby zapewne otworzyć dowolne mieszkanie w tej okolicy... Ale czego ktokolwiek, a zwłaszcza inny Stróż, miałby szukać w jego mieszkaniu? Przecież Stróże nie posiadali... praktycznie rzecz biorąc nie posiadali niczego.

Kaczuszk@

Nie, anioł był pewien, że żaden ze Stróżów nie miał powodu włamywać się do mieszkania. Zresztą na pewno nie zamnkąłby za sobą drzwi z powrotem na klucz. Anioł zatrząsł się z przerażenia. W jego mieszkaniu musiał buszować ktoś posiadający latający dywan lub jakieś zdolności magiczne. Czyżby ktoś odkrył jego tajemnicę?

Verso Black Rose

Wznawiam to po ponad roku czasu, mam nadzieję, że ktoś dopisze ciąg dalszy.

Poczuł, że to wszystko coraz bardziej go przytłacza.
"Nie mam klienta, pewnie już nie mam roboty, a teraz na dodatek moja tajemnica, może już nie być tajemnicą. Po prostu cudowny scenariusz na popołudnie."
Wybiegł z mieszkania. Mógł się teraz spotkać z jedyną osobą, która była mu bliska - jego zmiennik Taniel, straszny obibok, który przyjął tę fuchę tylko dlatego iż wydawała mu się łatwa i niemęcząca. Ale co by nie mówić miał poukładane w głowie i może będzie w stanie coś doradzić. Pewnie siedzi teraz w swojej ulubionej knajpce w Limbo i przepija całą wypłatę...
Biegło się strasznie ciężko. Stróż doszedł do wniosku, że czuje się jak bohater jakiegoś tandetnego dramatu, które tak uwielbiał jego klient...

Velveten

Ot jak obiecałam, przystępuję do ciągnięcia wątku Very Happy

Potknął się kilkakrotnie o własną szatę, w ostatniej chwili ominął słup, który dosłownie wyrósł przed nim jak z pod ziemi. Skup się! - pomyślał, przyspieszając kroku. Jeśli ktokolwiek może coś wiedzieć, to właśnie Taniel!
Ostatkiem sił dopadł knajpy, z rozmachem otworzył drzwi, z wysiłkiem czepiając się śliskiej klamki. Taniel był w środku, a jakże, sam rozpoznał bez trudu jego donośny głos, proszący o następny trunek. Co za upadek!
- Taniel... - jęknął stróż, przepychając się między zatłoczonymi stolikami. - Taniel! - zawołał głośniej, czując, że tonie w żywym motłochu. Jasnowłosy stróż wreszcie go dostrzegł, pomachał ręką z wielkim uśmiechem na pełnych ustach.
- Się masz stary! - zawołał lekko już podpitym głosem, uderzając pięścią w zalany alkoholem blat baru, przy którym siedział. - Siadaj, siadaj!
Stróż z niemałą ulgą zajął proponowane mu miejsce.
- Wszędzie cię szukam. - burknął z wyrzutem, rozglądając się. Napotkał badawcze spojrzenie ukrytego za wachlarzem kart geniusza i odwrócił spiesznie wzrok. Byle się nikomu nie narazić...
- Co cię przywiało w tak parszywe miejsce? - udawał zaciekawionego Taniel. Usta stróża wykrzywił przykry grymas, podbródek zadrżał.
- Prześladuje mnie jakieś fatum... - wymamrotał wreszcie, nie kryjąc wzburzenia. - Właśnie zginął mój klient, a moje mieszkanie... - urwał, ukradkiem ocierając oczy rękawem szaty. Mocna ręka zamknęła się wokół jego nadgarstka.
- Co, twoje mieszkanie? - groza, jaka zabrzmiała w głosie starszego stróża odebrała mu dech. Czyżby..?
- O...okradli mnie! - wyjęczał z rozpaczą, wyrywając dłoń. Taniel zmrużył oczy, wstał gwałtownie.
- Za mną! - rzucił tylko i spiesznie opuścił knajpę.

Verso Black Rose

Posłusznie wybiegł za przyjacielem.
Nie zdziwiła go nagła zmiana w zachowaniu Taniela, już parę razy dane mu było doświadczyć gdy w jednej chwili ten anioł z prostodusznego poczciwca zmieniał się w zdecydowaną, potrafiącą poradzić sobie z każdą sytuacją osobę. Nie przeszkadzała mu ta dwoistość jego natury i nigdy o nią nie pytał, uważał ją za jego tajemnice. Co pozwalało mu, nie martwić się tym, że i on coś ukrywa przed całym światem.
"Znów zmuszony do biegu." Pomyślał już nieźle zmęczony. Pracując w takim zawodzie, raczej nie ma się wyrobionej kondycji. Generalnie robota stróża jest dość statyczna.
-Taniel co się dzieje? - tylko tyle był w stanie z siebie wydusić.
-Nie gadaj młody. Mam trochę na pieńku z jedną nielegalną firmą, myślę że chcieli ciebie wykorzystać, aby móc mnie szantażować. Dziękuj Jasności, że nie było cię wtedy w domu. Znam jedno bezpieczne miejsce, tam ci wszystko dokładnie wyjaśnię. Ale teraz po prostu biegnij.