.:: SATOR ::.

Verso Black Rose

-Urazić? Czasem dochodzę do wniosku, że stwierdzenie, iż jestem *zwykłą* anielicą mogłoby mnie urazić. - Spojrzała na twarz Velveten i prawie niezauważalnie się skrzywiła. - Wybacz. Chodzi o moje oczy? Każdego przyprawiają o dreszcze, więc zazwyczaj zasłaniam połowę twarzy. Ale wiesz... Czasami po prostu się zapominam. - Zagarnęła swoje włosy z powrotem i jej spojrzenie znów sprawiało wrażenie łagodności.
-Zanim zacznę swoją historię... Odpowiedz mi na jedno pytanie. - Przerwała na chwilę swą wypowiedź i rozejrzała się po sali. Znów się uśmiechała. - Czy wierzysz w to, ale tak naprawdę wierzysz, że Pan może uczynić wszystko?

Velveten

Anielicy zaparło dech. Naprawdę nie wierzyła, że zadano jej takie pytanie. Chciała wybuchnąć słowem "oczywiście", ale coś ją powstrzymało. Ściągnęła tylko mocniej szatę ze szczupłych kolan, pochylając głowę. Potem ją podniosła.
- Chcę w to wierzyć. - powiedziała cicho, prawie nieśmiało. - Praktycznie nie mam prawa, nie jestem anielicą czystej krwi... - skrzywiła się. - Jednak po tym, co obie z Latoyą przeszłyśmy, jestem w stanie tak powiedzieć...Tak, chcę w to wierzyć i chyba jestem na dobrej drodze...Ale co to za pytanie?

Verso Black Rose

-Mówisz, że nie jesteś anielicą czystej krwi i przez to nie masz prawa wierzyć w Opatrzność... Ja początkowo nie byłam nawet istotą niebieską. Urodziłam się człowiekiem. Zawsze wiedziałam o istnieniu aniołów i całej tej reszty. Serir, mój Stróż, swoją drogą strasznie równy koleś, zawsze mówił, że nie ma w tym nic specjalnie dziwnego, że medium i tego typu osoby w mniejszym, lub większym stopniu widzą świat duchowy, łączący się ze światem ludzi. Starałam się być zawsze Wojownikiem Światła na tyle ile potrafiłam. Nie chcę wnikać w fragmenty mojego życiorysu, więc tylko powiem, że mając lat 39 umarłam. - zamilkła na chwilkę, by zaczerpnąć głębszego oddechu -I w sumie dalej powinno być prosto - zostać skatalogowanym i trafić w odpowiednie miejsce jak wszystkie inne dusze - kiedy wypowiadała to zdanie w jej głosie można było wyczuć lekkie szyderstwo - Jednak pamiętam jak przez mgłę... Zobaczyłam niesamowite miejsce. Jeszcze bardziej zakręcone niż Królestwo - na to wspomnienie oczy jej się zaświeciły i odmalował się w nich niesamowity spokój - Spotkałam Pana. Tego którego wielbiłam przez swoje ziemskie życie, a dopiero wtedy dane mi było Go naprawdę zobaczyć. Podziękował mi za to co zrobiłam na Ziemi. I zadał mi tylko jedno pytanie: "Czy chcesz nadal Mi służyć?" Kurde, wtedy odpowiedź była tak oczywista, nigdy nie czułam takiej pewności. Wtedy znaleziono mnie na posadzce biura obsługi zmarłych, w takiej postaci jaką możesz zobaczyć dzisiaj... (No dobra może byłam trochę chudsza...) Odzyskałam przytomność dopiero parę dni później, a pierwsze co zobaczyła to Serir śpiący na krześle, przy moim szpitalnym łóżku i Rafael, z tym jego łagodnym uśmiechem. Powiedział: "Dzięki Panu. Jednak się obudziłaś...".
Zamilkła. Jej spojrzenie miało dziwnie melancholijny wyraz...

Velveten

- Mój wuj cię zna? - zdumienie anielicy nie posiadało granic. Prawie podskoczyła na miejscu, wytrzeszczając oczy. - Naprawdę? Dlaczego nigdy o tobie nie wspomniał? Powiedz mi! - prawie rozkazała, zaciskając różane usta. - Powiedz mi, co się stało potem..!

Verso Black Rose

-A jakże! Twój wuj jest jedną z najsympatyczniejszych osób, które poznałam w Królestwie. A dlaczego o mnie nie mówił? Pewnie dlatego, iż wie, że nie lubię niepotrzebnego rozgłosu. - Uśmiechnęła się tak szeroko, że można było skontrolować stan jej uzębienia. Doszła do wniosku, że im Velveten wydaje się być bardziej poddenerwowana, tym bardziej jest urocza. - Może nie wyglądam na taką, ale potrafię być skromna i pokorna.
Przerwała na chwilę.
-Co się działo potem? Jakby ci to tu streścić... Po tym całym bałaganie "skąd się tu wzięłaś?", "dlaczego?" i "co właściwie mamy z tobą zrobić?", trochę trwało mi zadomowienie się i przyzwyczajenie do wszystkich norm. W końcu jednak przyszedł ten moment, że chciałam wykorzystać to, że jestem tutaj, poszerzać horyzonty. Razjel stwierdził, że moje umiejętności przypominają zdolności psioników i wysłał mnie do ich osady, znajdującej się w Sferach Poza Czasem. Tam aktualnie spędzam większość czasu, choć mam też mieszkanie na Ziemi. Życie z tą bandą szaleńców wyjątkowo mi pasuje. U nas w Sferach to takie drugie Limbo, są tam Głębianie, Skrzydlaci, a także duchy żywiołów, czy ludzie. Tam też poznałam Samaela. - zmrużyła powieki - Chociaż czasami sama nie wiem co mam o nim myśleć... Moje moce obejmują głównie zdolności telepatyczne, a mój nauczyciel nigdy, nikomu nie pobłaża. Więc cieszę się, że akurat dzisiaj udało mi się gdzieś wyrwać.

Velveten

- Ojej... - anielica podparła brodę na ręku, patrząc na towarzyszkę z podziwem. - Więc byłaś człowiekiem..? Niesamowite...Prawda, jaki Pan jest wspaniały? - ożywiła się na nagle. - Poznajemy Jego moc w jak najmniej oczekiwanych momentach...Wiesz co? - wyrwała się do przodu i chwyciła dłonie koleżanki. - Ja się nawet cieszę. Naprawdę! Bardzo się cieszę, że mogłam cię spotkać! - uśmiechnęła się serdeczmie, zbierając z twarzy nieposłuszne włosy i zakładając je za ucho. - Masz jeszcze czas? Chciałam, żebyś opowiedziała mi o tym co robisz konkretnie. Jestem dość słabo wykształcona, nie wszystko zrozumiałam... - wymamrotała nieśmiało, przysuwając się bliżej.

Verso Black Rose

-Ja też się cieszę, że cię poznałam. - Delikatnie wyciągnęła dłonie z uścisku złotowłosej anielicy. - A co do czasu... Może coś da się załatwić. Daj mi tylko moment.
Sięgnęła do prawej kieszeni i wyciągnęła z niej płaski kryształ. Stuknęła delikatnie w taflę klejnotu,która zmętniała, a po chwili pojawiła się w niej twarz chłopaka, którego białe dredy miały w sobie całe mnóstwo najróżniejszego rodzaju ozdób. Verso uśmiechnęła się słodko.
-Fraaanciis... - przymilnie przeciągnęła imię - Mam do ciebie malutką prośbę.
-A ja jestem dość zajęty... - Velveten zdziwił głos chłopaka, gdyż miał głębokie brzmienie, kompletnie nie pasujące do osoby wyglądającej na tak młodą.
-To naprawdę nic wielkiego. Powiedz tylko Anzelmowi, że urywam się na trochę. Jakoś ładnie mnie wytłumacz. Ty przecież umiesz wymyślać ładne historie.
Francis posłał jej spojrzenie wyrażające głęboką irytację i westchnął.
-Dobra, załatwi się. Ale sama wiesz, że mu się to nie spodoba... Więc kiedy już raczysz tu wrócić Różyczko, bądź przygotowana na niezły wykład.
Kryształ wrócił do swojego poprzedniego stanu, a Verso szybko schowała, go z powrotem do kieszeni.
-Jak widzisz Velve, mamy trochę czasu... - posłała dziewczynie radosny uśmiech.

Velveten

- Wspaniale! - anielica rozpromieniła się, podskakując w miejscu. - Będę mogła pokazać ci gdzie pracuję, poznasz moją siostrę, moich przyjaciół... - paplała wesoło, ciągnąc towarzyszkę za łokieć. - I może... - zawahała się, zerkając spod kurtyny loków. - Może zapoznasz mnie z panem Michałem, co..?

Verso Black Rose

Verso bez oporów dawała prowadzić się dziewczynie
- Z chęcią poznam twoich znajomych. Są na pewno bezpieczniejsi i mniej trzepnięci od moich. - zaśmiała się - Może faktycznie warto by było cię zapoznać z paroma osobami. - odparła wesoło na pytanie anielicy. - Więc gdzie kierujemy się najpierw?

Strzyga

- Zaczekajcie! Zaczekajcie na mnie! Tak, ja wiem, że się zawsze spóźniam.
Autorką okrzyku okazała się wysoka, dość szczupła anielica. Na pierwszy rzut oka można było zauważyć, że przybyła prosto z Ziemi. Fioletowe, sztruksowe spodnie i ciemnozielony żakiet z pewnością nie były typowym ubiorem mieszkanki Królestwa. Odgarnęła z twarzy burzę ciemnozłotych włosów i uśmiechnęła się radośnie.
- Jestem Jofiel. Archanioł - przedstawiła się.

Już wyjaśniam. Po pierwsze - miałam się udzielać w Królestwie, a wyszło, jak wyszło. Obiecuję poprawę. Po drugie - nie miałam absolutnie ŻADNEGO pomysłu, jak zacząć historię. Może w dialogu to wyjdzie jakoś lepiej. I teraz po trzecie, i najważniejsze - skąd się wzięła Jofiel. To nie jest całkiem moja postać, ale nie zauważyłam, żeby postać o takim samym imieniu przewinęła się u Kossakowskiej. Jeśli tak, to mnie pogońcie - zmienię koncepcję. Ale do rzeczy. Nie tak dawno temu, bo na początku listopada, z nudów zaczęłam przeglądać w księgarni książeczkę pod tytułem, bodajże, "101 aniołów". Jeśli ta nazwa kojarzy wam się z jednym z poradników typu "Co masz zrobić, jeżeli uważasz, że porwało cię UFO - kontakty z istotami pozaziemskimi", to tak, macie rację. To tego typu literatura. Ale byli tam wymienieni archaniołowie. Co prawda, z takim ich zestawem się jeszcze nie spotkałam, ale mniejsza o to... Grunt, że Jofiel była wymieniona jako żeński archanioł, opiekunka piękna i porządku. Później wyszukałam, że jest (tym razem on, a nie ona - widać wcale nie tak łatwo płeć anioła ustalić) również archaniołem prawdy. Tak czy tak, uznałam to za dobry materiał, z którego można rozsądną postać zbudować. Niestety, później znalazłam informacje, że Jofiel, to odmiana imienia Zofiel, ale już było trochę za późno, bo się do bohaterki nieco przywiązałam. Nie zabijecie?

Verso Black Rose

Verso przystanęła na chwilkę, jednocześnie zatrzymując Velveten, która była zbyt radosna, aby zauważyć nowoprzybyłą.
- A miło poznać. Verso jestem. - posłała dziewczynie jeden ze swoich szerokich uśmiechów - Dobrze cię rozumiem, sama wszędzie się spóźniam, to chyba już bardziej sposób bycia. Ale jakby to powiedzieć... - zastanawiał się przez chwilę, poprawiając, wystającą spod skórzanej kurtki, szarą koszulę - Chciałyśmy już wychodzić, ale to chyba żaden problem abyś do nas dołączyła, pogadamy w drodze... Velve, chyba nie masz nic przeciwko?

Prawda, piękno i porządek? A fe! XD
Nie, nie. Cieszę się, że wreszcie coś napisałaś. Smile

A sposób dobry jak każdy inny.

Velveten

- Ja? Kto? Kiedy? - wystraszyła się Velveten, wykonując obrót w miejscu i prawie lądując na plecach Verso. - Och, cześć! - dopiero teraz dostrzegła nowo przybyłą. Puściła łokieć Verso, łapiąc za nadgarstek nowej koleżanki i westchnęła radośnie.
- No! To teraz ty opowiesz nam o sobie! - zażądała, ciągnąc obie anielice w kierunku najbliższej bramy.

Strzyga

- Co takiego mam opowiedzieć? - spytała Jofiel lekko rozbawiona zachowaniem Velveten. Nachyliła się nieco w stronę Verso.
- Ona zawsze jest taka roztargniona? - szepnęła.

Verso Black Rose

-Myślę, że to bardzo prawdopodobne... Ale osobiście sądzę, że dodaje jej to dużo uroku. - Verso odszepnęła Jofiel, również rozbawiona zachowaniem sanitariuszki.
-Jak sądzisz Velve, najpierw zapytać ją o to czym się zajmuje, czy o sprawy osobiste. Hmm... Żebyś nie pomyślała, że jesteśmy jakoś baardzo wścibskie... - przy tym zdaniu anielica próbowała nie wybuchnąć śmiechem - Opowiedz nam o swoim zajęciu. Wyglądasz jakbyś właśnie wróciła z Ziemi... - spojrzała się znacząco na jej ubiór - Chyba, że w Królestwie zmieniła się moda, a ja nic o tym nie wiem...

Strzyga

- Nie mam pojęcia o aktualnej modzie w Królestwie. Tak samo, jak o wielu innych rzeczach, które dzieją się na górze. Bardzo rzadko się tu pojawiam, niemal cały swój czas spędzam na Ziemi. Wiecie, nie lubię niejasnych sytuacji. A tutaj... Chyba same zdajecie sobie sprawę, co się dzieje... - mruknęła przygryzając wargi. - Wszystko się zmieniło. A ja pamiętam naprawdę dawne czasy - uśmiechnęła się smutno. - I chyba nie potrafię się przystosować do zmian.

Verso Black Rose

-Ja nie pamiętam dawnego Królestwa, jestem tu raczej nowa... Kiedyś z chęcią posłuchałabym jakiś historii z minionych czasów. - Verso spojrzała głęboko w oczy Jofiel - Robisz coś konkretnego na Ziemi?

Strzyga

- Różnie... Wiesz, w przypadku anioła znalezienie stałej pracy jest raczej mało prawdopodobne - każdy pracodawca prędzej czy później zauważy, że się nie starzejesz i będą tylko problemy - zaśmiała się. - Również z tego powodu przyjaźnię się przede z innymi aniołami żyjącymi wśród ludzi jak ja. Ale ostatnio odnawiam znajomości w Królestwie. Chłopcy się ze mną skontaktowali. Niby chcieli porozmawiać, a tak naprawdę potrzebowali informacji. Odnoszę dziwne wrażenie, że po prostu chcą mieć kontrolę nad tymi z Ziemi...

Velveten

- Jaką kontrolę? - zaciekawiła się Velveten, prowadząc obie towarzyszki w dół monumentalnych schodów. - Wyjaśnijcie mi to, proszę, ja tak słabo się orientuję w tym wszystkim, co dzieje się na Ziemi...Nigdy tam nie byłam...

Strzyga

- Ja z kolei nie mam pojęcia, co się dzieje ostatnio w Królestwie - skrzywiła się Jofiel. - Ale chyba coś niedobrego... A co do twojego pytania, Velveten - wiesz, wielu aniołów, tak jak ja, mieszka na stałe na Ziemi. Z różnych powodów, niektórzy zostali wygnani, ale nie chcą się związywać z Głębią, inni po prostu wybrali takie życie, bo nie podobają im się ograniczenia albo nowe porządki panujące w Królestwie. W sumie... bywam tu rzadko, ale w zasadzie nie widzę żadnych różnic pomiędzy zachowaniem aniołów, nawet tych mieszkających tutaj i ludzi. Może tylko w Królestwie wszyscy starają się bardziej tuszować upadek moralności. Dlatego podoba mi się Ziemia. Wśród ludzi nie ma aż takiego zakłamania. Ale wracając do tematu kontroli... Ostatnio coś musiało się wydarzyć tu, na górze. I to coś cholernie ważnego. Pozostali archaniołowie się ze mną skontaktowali, zaczęli pytać, co się dzieje wśród tych "ziemskich" aniołów. Nigdy nie byłam informatorem, więc kompletnie nie wiem, dlaczego do mnie się z tym zwrócili - prychnęła pogardliwie. - Z drugiej strony, jedynym archaniołem, który nie przebywa w Królestwie oprócz mnie jest Izrafel, ale jego raczej łatwo nie znajdą... Jest jakaś alarmowa sytuacja, o której nic nie wiem? Znacie przynajmniej kilku archaniołów, prawda? Może macie chociaż mgliste pojęcie o jakichś ważniejszych sprawach, które miały miejsce ostatnio?

Verso Black Rose

-Cóż, nikt nie chce o sobie myśleć jako o złej osobie. A szczególnie w Królestwie. Jednak wciąż pozostają tu aniołowie o czystych sercach, lecz więcej ich w niższych kręgach Nieba, niż w arystokracji. - westchnęła ciężko - Nie wiem o co może chodzić. Tak jak i ciebie dawno mnie tu nie było, przebywałam w Sferach Poza Czasem, a tam raczej nie dochodzą żadne wieści. Nikt mnie o niczym nie informował, a po tym co powiedziałaś zaczynam się niepokoić.