.:: SATOR ::.

Brethil

No coż... było pieknie i się skończyło... Na razie jestem sama, pełna zalu do świata i w ogóle...

Ech... jadę w poniedziałek na konwent, to sobie bezkarnie popodrywam

slavian_ignis

Heh, w moim życiu z tymi marzeniami to tak różnie bywało, często się one zmieniały, choć były też takie, które miałam już w dzieciństwie i do teraz są aktualne.
W wieku szczenięcym chciałam być projektantką mody lub piosenkarką, no i muszę przyznać, że nie do końca o tych marzeniach zapomniałam z wiekiem.Do teraz lubię śpiewać i lubię ozdabiać ciuchy, więc z tego też wniosek, że stara miłosc nie rdzewieje Razz

Jednak z latami pisania i zainteresowania kultura i literaturą, coraz więcej lgnęłam w stronę dziennikarstwa i z tym też wiąże moją przyszłosć.Zalezy mi najbardziej na specjalizacji kulturalnej, bo w przyszłości chciałabym pisać recenzje i artykuły dla prasy związanej z muzyką.Oczywiście, kręci mnie też kariera pisarza, ale podejrzewam, że do tego jeszcze bardzo daleka droga i na razie wolę mieć jakiś bardziej konkretny zawód. Co do tego, pragnę też w końcu studiować kulturoznawstwo Wink

Innym moim marzeniem są podróże. Chciałabym pojechać do Irlandii lub chociaż do deszczowej Anglii i to na dłuższy okres, tak żeby móc trochę pozwiedzac i pogłębic wiedze o tamtejszych legendach i obyczajach.
Poza tym, marzę o tym, żeby żyć po swojemu przez całe życie, mieć czas na pracę, ale i pasje, w tym tez pisać, fotografowac, rysowac itp.Żeby nigdy nie było nudno i korzystać z każdej chwili w życiu jak najlepiej.Rzecz jasna, chciałabym żeby na świecie było więcej tolerancji, otwartości i dobra dla innych istot, a nie tylko wojen i chorych wyścigów szczurów.
Męża i dzieci raczej bym nie chciała mieć.Nie dlatego, że mam coś do nich, ale jakoś odpowiada mi życie w samotności. Chciałabym jedynie mieć zawsze przyjaciół, żeby móc wspólnie poszaleć, ale i pogadać.

Verso Black Rose

Aktualnie moim marzeniem jest posiadanie biurka.
Zawsze pisało się na kolanie, a teraz to by się chciało usiąść przy stoliku. >.<

Asmodeus

to ja mam bardziej przyziemne marzenie oby moja pani od angielskiego zachorowala i nie mogla przyjść na 1 lekcje

Verso Black Rose

Co się będziemy ograniczać w marzeniach...
Od razu powinni ją porwać kosmici. xP

Asmodeus

nie bo ona jest fajna najfajniejsza nauczycielka od angielskiego w mojej szkole ale tak pierwszą lekcje no o 8 to trochę chu**** bo się jeszcze śpi

Kaczuszk@

Oj, Asmodeus, nieładnie tak życzyć fajnej pani z angielskiego choroby. Razz

A ja mam takie tajemnicze i gorące pragnienie, aby wróciło do mnie coś, co ode mnie odeszło...

Verso Black Rose

A próbowałaś to gonić?

Kaczuszk@

Asmodeus

ojj
to może jakaś pulapka żeby samo wpadło

Lukseja

Kurde.
No cóż.
Ja generalnie chcę iść do Bucks University na psychologię.
Uciec wreszcie z domu od swojej cudownej mamusi i reszty rodzinki.
Być jednym z najlepszych psychologów jakich ten świat widział (jak mierzyć to wysoko).
Wreszcie na tyle dojść do ładu sama ze sobą, by dobrze pisać. Wiem, że bycie dobrym pisarzem do tego się sprowadza - to znania i umiejętności spisania własnych myśli.
A ja przez większość czasu tak naprawdę nie wiem kim jestem.
No więc także być dobrą pisarką.
Mieć fajnego męża. Żebyśmy umieli się kochać i być szczęśliwi pomimo tego, jakie to trudne.
A co najważniejsze: dobrze wychować dzieci.
Żeby wyrosły na dobrych i szczęśliwych ludzi.
A potem mogę umierać.
Poważnie. Śmierć jest dla mnie nieodzownym składnikiem życia. Tylko boję się, że nie jestem na nią gotowa. No, ale to OT więc nieważne.

Verso Black Rose

Uhhh... Ja ostatnio doszłam do wniosku, że jestem za głupia na psychologię.
Statystyka i inne zajęcia związane z matmą, po prostu by mnie zabiły, a poza tym jestem za leniwa na tak skomplikowane studia. xP
Dlatego ostatnio w mojej głowie znowu zaczęła kołatać się myśl o ASP...

Lukseja

Kurde mol, ja właśnie muszę na psychologię nieważne jaka ona jest trudna...

Asmodeus

jak mus to mus...

Lukseja

Przed początkiem września miałam marzenie.
Mianowicie, mieć BMI równe 20, a najlepiej to 18, ale uznałam, że tego nie dam rady bez wpadania w chorobę, więc 20.
Ważyłam 55 kg przy wzroście maksymalnym 164 cm. Mówię maksymalnym, bo można mieć nawet trzy w jedną, albo w drugą stronę w ciągu dnia zależnie od wysiłku.
Zaczęłam się odchudzać, tak mądrze jak umiałam.
W odstawkę poszły słodycze, przeprosiłam się po latach z warzywami.
Nauczyłam się nie wymiotować zieloną herbatą i odstawiłam kawę.
Coca-coli nie odstawiłam. To już by była autoagresja.
Zaczęłam ćwiczyć.
Szło źle. Bo ćwiczenia byłam w stanie zrobić (zaczynałam od 4 godzin, zatrzymałam się na 40 minutach dziennie). Gorzej ze słodyczami i czerwonym mięsem.
Dziś dostałam szoku. Zważyłam się po całym dniu picia, jedzenia i do tego w ubraniu. Biorąc pod uwagę jeszcze zatrzymanie wody w organiźmie, waga pokazała mi 50 kg.
Dostałam szoku.
Jestem zachwycona.
Tylko czemu nie mogę zejść do tych cholernych 60 cm w talii?!
Spokojnie. Jeszcze tylko cztery centymetry.
Wiem, to głupie marzenie. Ale złe odżywanie jest już plagą czasów, a ja oficjalnie nauczyłam się tak jeść, by nie tyć.
Jest to marzenie spełnione. Cieszcie się razem ze mną Smile

W gruncie rzeczy odchudzanie się skuteczne i zdrowe jednocześnie jest sprawą trudną jak język polski. Naprawdę jestem zszokowana, że moje BMI wynosi... według portalu wp 18,6.

nazariafiniarell

Ja bym bardzo chciała wyjechać do pracy na Antarktydę albo Grenlandię. Gdybym dobrze nauczyła się do tego czasu angielskiego, ewentualnie zaczęła naukę rosyjskiego, mogłabym pracować u Amerykanów/Rosjan w jakiejś bazie. Polacy chyba nie mają takowych za dużo, o ile w ogóle. Potem, jak już bym się wymroziła i przeszła kilkukrotne zapalenie płuc, pewnie wróciłabym do Polski i zajęła się czymś bardziej pożytecznym niż badanie lodu Smile

.
Chciałabym, choć jak widzę nie tylko ja, napisać książkę (a najlepiej kilka) i może mogłabym już nic nie robić Very Happy

.
Jak byłam mała, chciałam być adwokatem, potem bizneswomen, malarką, architektem, dekoratorką wnętrz i instruktorką jazdy konnej.
Ale najpierw trzeba zdać maturę...

Sayori_Chan

O ostatni raz to pytanie słyszałam w środę na spotkaniu z doradztwa zawodowego Very Happy

I tak jak w tedy odpowiem teraz, że moje plany zmieniają się co chwila. Mam sto tysięcy pomysłów na minutę.
Co planuję? Twardo się odchudzam od trzech dni xD No i jak na razie nawet idzie.
Chcę aby te wakacje nigdy się nie skończyły (matura...). No i chciałabym się dostać na wydział Weterynarii we Wrocławiu albo w Warszawie lub na grafikę komputerową w Krakowie, ewentualnie pedagogikę na AP. (Chciałabym móc sama się utrzymać w przyszłości, nie chcę liczyć na pomoc innych).
Właśnie przeczytałam pytanie: Kim chcieliście być w dzieciństwie? Zawsze chciałam kroić ludzi Very Happy

Taa prawie moja życiowa pasja xD I bardziej normalne - być piosenkarką ;]

nazariafiniarell

Szczerze mówiąc, to ja też swojego czasu chciałam "kroić ludzi" Very Happy

. Niestety moje plany pokrzyżował nieopanowany wstręt do dotykania różnego rodzaju mięsa, żył bądź narządów wewnętrznych.

Mnemosyne

Nie będę odmienna, też chciałam kroić ludzi Cool

ale nie jako chirurg. Ah, moje wielkie marzenie - anatomopatologia!

A teraz to bym chciała pracę dostać... w swoim zawodzie. W tym kraju jest to chyba niemożliwe, dochodzę do takiego wniosku.

Sayori_Chan

O tak ja zawsze chciałam być patologiem. ^_^
Racja z pracą są okropne problemy. Chciałam jakąś znaleźć na okres wakacji i nic. Nawet stwierdziłam, że poszłabym czyścić kible byle by coś dostać i zarobić sobie na tableta, nic z tego.