.:: SATOR ::.

Fiodor

-Asmodeuszu, nie powinieneś był tutaj przychodzić. Przeszkodziłeś mi w oglądaniu mojego ulub… znaczy, w wykonywaniu mojej ulubionej pracy.
-Ale Luciu, musimy poważnie porozmawiać. Mam problemy natury egzystencjalnej.
-Co ty powiesz…
-Zakochałem się.
-Znowu? –jęknął Lucyfer, gdyż zdał sobie sprawę, iż to będzie dłuższa dyskusja.
Asmodeusz kiwnął głową i uśmiechnął się, ukazując wszystkie posiadane zęby. A posiadał ich zaprawdę mnogość.
-Powiedz mi chociaż, że to Głębianka.
-Anielica.
-Dobre i to. Przynajmniej nie ma obawy, że będzie nosić czerwone kabaretki –mruknął Pan Głębi.
-Co ty tam mamroczesz pod nosem?
-Nie, nic. Ładna?
-Piękna. Jak poranek, że tak banalnie porównam. Jak krople Rossy na czerwonej róży, jak bezchmurne nocne niebo, jak…
Lucyfer przewrócił oczami.
-…jak zachód słońca na ukraińskim stepie, jak młode źrebię… -wyliczał dalej Asmodeusz, coraz bardziej dając się ponieść zachwytowi nad Boską Istotą.
-I co zamierzasz z tym zrobić? –wielce brutalnie przerwał mu Lucyfer.
-Nie wiem. Myślisz, że jak teraz do niej pójdę i powiem jej o swoich uczuciach, to uzna, że jestem kretynem?
-Myślę, że tak.
Asmodeusz rozsiadł się wygodniej w fotelu i zaczął się nad sobą użalać, co sugerowało, że ma zamiar posiedzieć tu dłużej. To pchnęło Lucyfera, Upadłego Anioła, Imperatora Głębi, Najmroczniejszego z Mrocznych, pogardliwie zwanego Lampką, do ostateczności. Zdecydował się na krok drastyczny.
-Napiszę wiersz miłosny. Możesz jej dać i powiedzieć, że to twoje dzieło.
Twarz demona rozjaśnił uśmiech.
-Naprawdę zrobiłbyś to dla mnie? Dziękuję, Luciu. Jesteś prawdziwym przyjacielem.
-Pewnie, pewnie. Wpadnij po niego jutro. A teraz, jeśli pozwolisz, wrócę do mojego… mojej pracy.
-Ach, tak. Już ci nie przeszkadzam. Nie ma mnie! –oświadczył wesoło Asmodeusz i wybiegł z pomieszczenia w radosnych podskokach.
Lucyfer odetchnął i spojrzał na zegarek.
-O, psiakostka! - zaklął.
Przez problemy sercowe przyjaciela, stracił koniec sześćset osiemdziesiątego drugiego odcinka serialu ,,Zbuntowany anioł”.

~~~

Natchnął mnie mój brat cioteczny, który w najbliższym czasie pisze maturę i w ramach odstresowania się, ogląda latynoskie seriale.

Myar

Aaa, jakie to słodkie! Luć pomaga przyjacielowi w potrzebie (pomijając milczeniem fakt, że pomoc była nieco... wymuszona ;P)

Nycia

Dziękuje za poprawienie humoru Smile

Lucek oglądający telenowele będzie mnie wspierał jutro na polskim(swoja drogą on też pisze. Laaaaaaaaampkaaaaaa pomoooocyyyyy!!!). Pozdrów ode mnie kuzyna. Łączę się z nim w bólu

Andate

Fiodor

Polecam się na przyszłość Wink

A jak wam poszło?

Andate

Nie wiem, czy to wpływ stresu, ale jak zwykle po egzaminie nie umiem jasno stwierdzić jak mi poszło. Chyba bez fajerwerków, ale zobaczymy za dwa miesiące. Liczę na wyrozumiałość egzaminatorów. Smile

Zresztą, jak to powiedziała moja mama, na maturze świat się przecież nie kończy.
A jak poszło twojemu kuzynowi?

Nycia

Kwiik! No to już mam nad czym myśleć jutro na matmie. Lucek-egzaminator saves the day! Bo ten zbuntowany anioł mnie dziś męczył. W ogóle mam niezłą głupawkę cały dzień bo było tak źle, że aż śmiesznie. I przyszłam do domu z wielkim uśmiechem na twarzy i stwierdziłam, że było tragicznie. Chyba mi nie uwierzyli...

Vida Heila

Końcówka mnie rozbroiła, kompletnie!
Wyobrażenie Lampki oglądającego barwne przygody Millagros - bezcenne!
Od strony formalnej, to osobiście nie wyłapałam jakiś rażących.
Ogółem - bardzo fajne

Cookies

Dobre, uśmiałam się Very Happy

Ale nie byłabym sobą gdybym nie przyczepiła się do kilku rzeczy Razz

nazariafiniarell

To mruczenie Lucia o kabaretkach było boskie ^^. Bardzo mi to poprawiło humor (nie tylko kabaretki, całość), takie optymistyczne, miłe. Aż człowiek czuje ten żal Lampki, że nie obejrzał telenoweli do końca XD

NightFury

Po przeczytaniu tytułu myślałam,że to będzie jakaś dramatyczna historia,a tu taka miła niespodzianka Wink

Suzu

Wiersz miłosny by Lucek? Poproszę Smile