.:: SATOR ::.

Lilith

Pieśń Cosimo działała lepiej, niż najgłębszy sen. Gdy dotarliśmy do wioski, nie pozostało nam nic innego, jak tylko podziękować za podwiezienie. Zaproponowałam towarzyszom, żebyśmy zajrzeli na chwilę do karczmy, a kiedy tam dotarliśmy, zapytałam karczmarza, czy ktoś w wiosce nie ma na sprzedaż koni - w najgorszym razie jednego konia, co umożliwiłoby wysłanie Raenefa przodem.

Kesseg

Karczmarz, gruby i obleśny goblin, zarechotał usłyszawszy pytanie:
- Czy któryś z nas wygląda ci na takiego co dałby sobie radę z koniem? Zresztą wojsko zarekwirowało i tak zarekwirowało nawet kuce... - wzruszył ramionami - Zostały tylko wilki, ale nie wyglądasz mi na taką, co by chciała takiego wierzchowca...

Lilith

- Raenef, jechałeś kiedyś na wilku? - zapytałam, chociaż chyba tylko cud mógłby sprawić, żeby wychowanek mnichów miał jakąś styczność z tymi zwierzętami...

Irja

No i po krótkim szczęściu... Ja nie wiem, za co nas tam na górze nie lubią... A tak w sumie to wilki są bardzo miłymi zwierzętami. Przynajmniej z wyglądu... Ciekawe jak reagują na węże? Bo ja to nawet bym był na tyle zdesperowany, żeby na jednym jechać.
- Nie pani Lianno, ale mógłbym spróbować. Nie wydaja się straszne i są takie puchate... - Zaraz... puchate - misiowate - miś!!!
- Lena zapytaj proszę tego misia, którego masz w torbie, czy może wie, jak się dostać do miasta. Może dla swojej Ani nam pomoże. - Zwróciłem się gwałtownie w stronę dziewczyny.

Nycia

Miś? A no tak kompletnie o nim zapomniałam. Wrzuciłam go do torby w której śpi Pii... Bogini! Pii!!! Spanikowana rzuciłam się do toby sprawdzić co z moim zwierzaczkiem bo był dziwnie spokojny podczas całej podróży. Oby mu się nie stało! Kiedy otworzyłam mój bagaż zobaczyłam że Pii dalej słodko sobie śpi tylko przytulony do pluszaka. Tak mu pewnie było cieplej. Słoooooodziak! Rozczulił mnie ten widok ale to nie był czas na przyglądanie się jak zwierzak śpi. Delikatnie go obudziłam i wyjęłam misia.
-Hej mały mamy pytanie-zaczęłam zastanawiając się czy on ma jakieś imię. Pewnie znowu jakieś niewinne jak Krzysiu czy inny pan Misiaczek- znasz może jakiś sposób żebyśmy się szybko dostali do Baerlod? To takie miasto w tamtą stronę- dodałam niepewna czy miś wie gdzie to jest i jednocześnie wskazałam mu kierunek- Tam czeka na nas twoja pani i będzie bardzo niezadowolona jeżeli się spóźnimy. Nie chcesz żeby Ania była smutna albo zła prawda?

Kesseg

- Czy gdybym potrafił dostać się szybko do mojej pani, potrzebowałbym was? - zapytał misio z wyrzutem - W tej śmiesznej postaci nawet nie mogę użyć magii! - poskarżył się.

Nycia

-Ale my możemy!-ton zabawki mnie zdenerwował. Własność jego pani jak nic- Tylko nie wiemy jakiej. A tak w ogóle to jak to się stało, że się odłączyłeś, co? Skoro jesteś do niej taki przywiązany to nie powinieneś jej opuszczać na krok a już wczoraj cię szukała!

Lilith

Niestety nie można było proponować Rafiemu jazdy na wilku, skoro nigdy tego nie próbował, Miś też okazał się nieprzydatny do niczego, ale słowa Leny nasunęły mi pewien pomysł.
- Raenefie, co prawda nie mogę nas przenieść jednym skokiem do miasta, ale moglibyśmy spróbować rozłożyć to na kilka etapów, na zmianę teleportacja i marsz. Niestety - zwróciłam się do pozostałych - wtedy musielibyśmy się znowu rozdzielić, ale poczekałabym na was przy bramie miasta.

Kesseg

- Moja pani ma... dość krótki czas koncentracji. - odparł niepewnie miś - Wydaje mi się, że zwyczajnie o mnie zapomniała. To się już jej zdarzało. - wzruszył gałgankowymi łapkami - Gdybym nie był pozbawioną palców zabawką, nie byłoby problemu... - pluszak westchnął ciężko.

Nycia

-A możesz być kimś innym?-spytałam jakoś niepewnie. To się robiło coraz bardziej podejrzane. W czasie mojej rozmowy z pluszakiem pani Lianna coś tłumaczyła reszcie ale nie słyszałam co.

Kesseg

- Mógłbym, gdybym miał palce. - odparł miś - Skoro wiecie już, że Ania nie jest tak naprawdę małą dziewczynką, to chyba doszliście do tego, że ja nie jestem tak naprawdę misiem?

Irja

- Wydaje mi się pani Lianno, że to jest dobry pomysł. A przynajmniej nic lepszego nie przychodzi mi do głowy. - Hmmm. Dziwne, nie słychać protestu Leny. Odwróciłem się i zauważyłem, że Lena przystanęła i rozmawia z misiem. - Ale chyba Lena nas nie słyszała. Poczekajmy na nią.

Lilith

Odwróciłam się, żeby powtórzyć rozmowę idącej z tyłu Lenie i usłyszałam ostatnie zdanie misia.
- Cóż, podejrzewaliśmy... - stwierdziłam - mogę spróbować, czy któryś z moich amuletów ci nie pomoże, ale jeżeli to silny czar, nie wystarczą, akurat nie mam nic naprawdę potężnego. Pytanie, co zrobisz, jeżeli ci pomożemy.

Nycia

-No to czym na Boginie jesteś! Przecież nie zamienimy cię w coś co może nam zrobić krzywdę!-byłam coraz bardziej sfrustrowana- Słuchaj, nie jestem magiem ani geniuszem. Po prawdzie to jestem młoda, głupia i nie zawsze rozumiem jak się do mnie nie mówi wprost. Więc jeżeli chcesz żebyśmy ci pomogli to powiedz nam całą prawdę a jak nie to wracaj do torby bo Pii marznie. Tylko ostrzegam zrób mu krzywdę a rozerwę cię na strzępy a twojej głowy będę używać jako celu podczas treningu strzelania z łuku- ups... Chyba nie zauważyłam, że pani Lianna coś mówiła...
-Yyyy... Mogłaby pani powtórzyć? Nie usłyszałam pani...

Kesseg

- Jestem zabawką. - odpowiedział, ale zaraz się poprawił - Nie, nie! Nie pluszowym misiem, ale w pewnym sensie wciąż zabawką. Moja pani stworzyła mnie, abym dotrzymywał jej towarzystwa.
- Dlaczego uważasz, że chciałbym zrobić krzywdę twojemu zwierzątku? Jest przeurocze... - miś wydawał się dotknięty oskarżeniem.
- Wątpię, by jakikolwiek amulet, czy magiczny przedmiot stworzony przez śmiertelników był w stanie odwrócić moc mojej pani. Równie dobrze mogłabyś próbować odwrócić bieg rzeki przy pomocy łyżeczki. - zwrócił się do Lianny.

Lilith

No cóż, to było do przewidzenia. Wobec tego powtórzyłam Lenie moją propozycję i po chwili teleportowaliśmy się z Raenefem.

Nycia

No pięknie. Zostałam tylko ja, śpiewak niemowa, gadający misiek zabawka i Pii. Całe szczęście, że miałam chociaż jego bo bym chyba zwariowała! Na rozmowę z Cosimem nie miałam co liczyć(i tak było dla mnie dziwne, że ciągle z nami podróżuje. Przecież nie ma w tym żadnego celu. Nudzi mu się? Chyba, że ma jakiś cel tylko go nie ujawnia! Trzeba mu się dokładniej przyjrzeć) więc zostawała tylko dalsza rozmowa z miśkiem. Chyba, że wolałam iść w milczeniu...
-Nie umiesz mówić jasno, nie?-zwróciłam się jednak do zabawki już spokojniejszym tonem- chyba, że nie możesz? Jak tak to powiedz od razu bo znowu się zdenerwuje.
-Twoja pani musi być bardzo potężna-dodałam usłyszawszy odpowiedź- o niej możesz mówić?

Kesseg

- Gdybyś spędziła z moją panią tyle czasu co ja twoje myśli i słowa również stałyby się... pokręcone. - odpowiedział łagodnie miś - Moja pani jest bardzo potężna. Może zrobić właściwie wszystko, cokolwiek bądź *nic* w zależności od swego kaprysu. I tak, mogę o niej mówić, choć jest słowami nieopisywalna.
- Dlaczego nie zabrali mnie ze sobą? - zapytała zabawka myśląc zapewne o Liannie i Rafim.

Owa dwójka tymczasem realizowała plan handlarki i okazał się on całkiem dobry. Kiedy dotarli do zamkniętych na noc bram, do północy wciąż pozostawały jakieś dwie godziny, więc mieli zapas czasu na wykombinowanie, jak dostać się do miasta...

Resztę drużyny tymczasem, niedysponującą takimi magicznymi ułatwieniami, czekała męcząca, wielogodzinna wędrówka.

Nycia

-No, wiesz takie teleportowanie się wymaga dużo energii. Prawda Cosimo?-próbowałam wciągnąć barda do rozmowy. Bezskutecznie. Dlaczego mnie to nie dziwiło?- pani Lianna jest ostatnio nie w formie i pewnie nie mogła zabrać całej waszej trójki. Ale nie przejmuj się będziemy tam już jutro więc wtedy oddamy cię twojej pani- miałam nadzieję, że brzmię przekonująco. No bo tak właściwie to dlaczego go nie zabrali?! Przecież mógł pomóc... A tak to Ania zmieni miejsce pobytu i już jej nie znajdziemy. Mam nadzieję, że to był mądry i przemyślany plan pani Lianny i użyją misia jako zakładnika albo coś... No bo chyba nie zapomnieliby o nim tak po prostu!

Kesseg

- Nie jestem duży, mało ważę, na pewno mogli mnie wziąć... ale nie chcieli. - miś wydawał się przybity - Nikt mnie nie lubi, bo jestem brzydkim, zszytym z gałganków dziwadłem...
- Pii!
- Och, wybacz. Tak, ty mnie lubisz, przepraszam za krzywdzące uogólnienie. - zawstydził się pluszak i przytulił nietoperza.